Bezoek Dinoland Zwolle door Oekraïnse families - 13 mei 2022.

Na de oprichting in 1992 heeft de stichting zich eerst jarenlang gericht op het bijdragen aan het werk van andere instellingen. Daaronder de bekende namen zoals Jantje Beton, Ronald McDonald, Kinderhulp, Handicap en Studie. Voorts droeg de stichting bij aan concrete projecten van het Leger des Heils en Artsen zonder Grenzen. Op enig moment gingen wij ons open stellen voor initiatieven met een meer specifiek en op een duidelijk en concreet doel toegesneden karakter. Zo steunden we het initiatief van de Oscar Tourniaire Stichting, die in 1995 een eigen wooneenheid opzette waar 6 jongeren met een geestelijke beperking een zelfstandige vorm van wonen kregen. In het rijtje van tot de concrete verbeelding sprekende projecten paste ook een project van de Federatie Paardrijden Gehandicapten, daarnaast steunden we een project waarbij in het zich ontwikkelende Oost Europa de handen uit de mouwen werden gestoken. Met de Stichting Medic trokken we samen op, waarbij het ging om het inrichten van faciliteiten in het Jonah Home voor weeskinderen in Namibië. Maar ook dichter bij huis konden we concreet en direct bijdragen, door zwemlessen mogelijk te maken voor een groep kinderen die daar van huis uit niet voor in aanmerking kwamen.

Op enig moment kwamen ook individuele aanvragen voor te liggen. Bijvoorbeeld die voor een scholier, die door huiselijke omstandigheden met te weinig structuur begeleiding nodig had om er beter uit te halen wat er volgens de school wel degelijk in het koppie zat. Na een paar semesters intensieve begeleiding kon aan een meer zelfstandig studeren invulling worden gegeven. Dankzij een goede begeleiding waar wij als stichting op de achtergrond graag voor betaalden, kon Shirley als een heel normale leerling het verder zelf rooien.

Een andere aanvraag kwam van Julia, die aan een HBO opleiding begon. Door haar handicap kon zij naast haar studiefinanciering niet, zoals studenten tegenwoordig vaak moeten doen om behoorlijk rond te komen, een bijbaantje nemen. Het vervoer tussen haar ouderlijk huis en de grote stad was te belastend. Wij hielpen een handje zodat ze een kamer kon huren. Na twee jaar zagen we dat ze het zelf met haar ouders kon rooien en lieten we haar weten te gaan stoppen met betalen, onder de afspraak dat de deur open stond als het toch fout zou gaan. 'Uit het oog, uit het hart' zou je denken, maar nee hoor, we komen er hierna nog op terug.

De hulpverlener van Roberta klopte bij ons aan met de vraag of wij een ticket wilden betalen om een bezoek aan haar thuis op een van de Caraïbische eilanden mogelijk te maken. Roberta's moeder had haar voor een opleiding naar Nederland gestuurd, maar eenmaal aan de opleiding hier begonnen had ze enorme heimwee gekregen. Wij vonden het geen goed plan om er midden in het schooljaar tussenuit te gaan en stelden voor als beloning voor het goed afronden van het eerste opleidingsjaar het ticket te betalen voor een vakantiebezoek aan thuis, mits ze een deel daarvan in de loop van het jaar uit haar bijbaantje bij elkaar spaarde. De vakantie kwam en doordat wij haar eigen geld ruimschoots verdubbelden kon Roberta met een retourticket naar huis, met tevens een stageopdracht op zak voor een stageplek die ze inmiddels zelf had geregeld: Gedurende een paar maanden onderzocht ze de drugsgerelateerde criminaliteit op haar geboorte-eiland.

Aan de sponsoractie om het Juliana Kinderziekenhuis aan een nieuwe en daarmee bij de tijdse invulling van de kinderspeelhoeken te helpen droegen wij graag bij, door in belonende zin een bijdrage toe te kennen aan de prestaties van fundraisende fietsers. In datzelfde jaar -we zitten inmiddels in 2012- stelden we via een hulpverlener een kind in staat om deel te nemen aan de Hip Hop Breakdance activiteiten in de buurt, waarvan hij uitgesloten dreigde te worden omdat moeder niet kon betalen. In ditzelfde jaar rondde Julia, waarover we hierboven al spraken, haar HBO opleiding af. Met het diploma op zak liet ze ons weten dat dit was gelukt door onze eerdere hulp. We waren geraakt dat ze er zo op terug keek. 'Heel graag gedaan Julia' lieten we haar weten, met daarbij de wens dat het haar goed mag blijven gaan en onze verwachting dat het een knokkertje zoals ze bleek te zijn zeker zou gaat lukken.

Het leven gaat door en dus komen er steeds weer nieuwe zaken voor te liggen. De medisch geïndiceerde deelname van Mark aan sportschoolactiviteiten, die we betaalden toen duidelijk werd dat er op zou worden toegezien dat er dan ook echt wordt gesport. Toen we het bericht kregen dat hij niet of nauwelijks nog zijn neus liet zien zijn we er ook meteen mee gestopt. We willen niet betuttelen, maar willen wel graag dat het geld effectief wordt gebruikt.

In een aantal gevallen hebben we ook studieboeken aangeschaft, veelal voor leerlingen die nog ten laste van onvermogende ouders kwamen. Er was ook het geval van een oma die de plaats van de uit het zicht geraakte ouders had ingenomen, maar het niet kon bolwerken toen van de drie aan haar zorgen toevertrouwde kinderen er eentje voor de kosten van de studieboeken kwam te staan.

Op deze plaats moet het ons wel van het hart te hebben moeten ervaren hoe hard instituten die opleidingen verzorgen zich opstellen wanneer leerlingen het financieel niet langer kunnen bolwerken. Die worden zelfs zonder pardon de toegang tot de lessen ontzegd, zolang er betalingsachterstanden zijn. Met dergelijke gevallen worstelen wij: In dit soort gevallen worden wij als stichting geconfronteerd met de noodzaak van schuldsanering, waar wij voor ons geen rol weggelegd zien.

Nog een aardig voorbeeld hoe het betalen van studieboeken leuke uitkomsten kan kennen: James kwam een aantal jaren geleden met zijn ouders uit een onveilig Afrikaans land. De verblijfsstatus hier liep af omdat het land van oorsprong weer veilig was verklaard. James wilde echter koste wat het kost snel zijn opleiding tot elektrotechnisch monteur afmaken, alvorens terug te gaan. Wij boden aan zijn boeken te betalen. De boekhandel waar hij ze bestelde en afhaalde zond ons een berichtje wat voor leuke kerel het was: Hij had ze in perfect Nederlands nog eens uitgelegd waarom hij zo'n haast had om zijn diploma te halen, met een afgeronde opleiding op zak verwachtte hij goed aan de slag te kunnen gaan in zijn geboorteland.

In 2014 werd er een flinke aanslag op onze reserves gedaan door het invulling geven aan een verzoek van Rotary Club Zwolle om een vakantiehuisje ter beschikking te stellen. Dat huisje zou in samenspraak met de Gemeente Zwolle wekelijks roulerend beschikbaar worden gesteld aan gezinnen aan wie het de middelen ontbreekt om zelf vakanties te bekostigen. Gelet op de omstandigheid dat Rotary Club Zwolle een sluitend plan opstelde, waarbij de exploitatiekosten voor rekening van de club zouden komen, hebben wij de investering gedaan. Het project mag zich verheugen in een grote en daarbij positieve belangstelling. De aanvraag in 2017 voor een aanvullende investering honoreerden wij dan ook direct.

Als tussendoortje kregen we ook nog de aanvraag voor de jonge Hamid, die met zijn handicap rijlessen in een aangepaste auto nodig had. Met een rijbewijs wilde hij zich kunnen kwalificeren om bijvoorbeeld voor een koeriersdienst te gaan werken. We stonden er eerst nogal erg wantrouwend tegenover, iedere jongeling wil immers wel op kosten van een ander z'n rijbewijs halen. De instantie die hem begeleidde maakte echter heel duidelijk dat Hamid wat het geld betreft nergens anders op terug kon vallen, terwijl het voor de ontplooiing van hem in zijn streven volwaardig in de samenleving mee te gaan draaien een geweldige stimulans zou kunnen zijn.

Alvorens de olifant met de lange snuit dit verhaaltje te laten uitblazen nog een slotopmerking. Dit verhaal kan straks worden aangevuld met wat er nog meer op ons pad komt, maar omdat veel gevallen op elkaar lijken kan het ook saai worden. Ons stoort dit laatste overigens niet, het gaat er primair om dat we graag de helpende hand bieden waar dat echt nodig is en ook effectief kan gebeuren. De middelen daarvoor bij elkaar krijgen zien wij als iets bijkomends, voor het transparant en doelmatig aanwenden er van is geld denken wij altijd te vinden.

Zwolle, 1 mei 2017